disillùdersi (first-person singular present mi disillùdo, first-person singular past historic mi disillùsi, past participle disillùso)
- to be disillusioned or disenchanted
infinitive
|
disillùdersi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
disilludèndosi
|
present participle
|
disilludènte
|
past participle
|
disillùso
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi disillùdo
|
ti disillùdi
|
si disillùde
|
ci disilludiàmo
|
vi disilludéte
|
si disillùdono
|
imperfect
|
mi disilludévo
|
ti disilludévi
|
si disilludéva
|
ci disilludevàmo
|
vi disilludevàte
|
si disilludévano
|
past historic
|
mi disillùsi
|
ti disilludésti
|
si disillùse
|
ci disilludémmo
|
vi disilludéste
|
si disillùsero
|
future
|
mi disilluderò
|
ti disilluderài
|
si disilluderà
|
ci disilluderémo
|
vi disilluderéte
|
si disilluderànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi disilluderèi
|
ti disilluderésti
|
si disilluderèbbe, si disilluderébbe
|
ci disilluderémmo
|
vi disilluderéste
|
si disilluderèbbero, si disilluderébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi disillùda
|
ti disillùda
|
si disillùda
|
ci disilludiàmo
|
vi disilludiàte
|
si disillùdano
|
imperfect
|
mi disilludéssi
|
ti disilludéssi
|
si disilludésse
|
ci disilludéssimo
|
vi disilludéste
|
si disilludéssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
disillùditi
|
si disillùda
|
disilludiàmoci
|
disilludétevi
|
si disillùdano
|
negative imperative
|
|
non disillùderti, non ti disillùdere
|
non si disillùda
|
non disilludiàmoci, non ci disilludiàmo
|
non disilludétevi, non vi disilludéte
|
non si disillùdano
|