disingannàrsi (first-person singular present mi disingànno, first-person singular past historic mi disingannài, past participle disingannàto)
- to get disillusioned
infinitive
|
disingannàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
disingannàndosi
|
present participle
|
disingannànte
|
past participle
|
disingannàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi disingànno
|
ti disingànni
|
si disingànna
|
ci disinganniàmo
|
vi disingannàte
|
si disingànnano
|
imperfect
|
mi disingannàvo
|
ti disingannàvi
|
si disingannàva
|
ci disingannavàmo
|
vi disingannavàte
|
si disingannàvano
|
past historic
|
mi disingannài
|
ti disingannàsti
|
si disingannò
|
ci disingannàmmo
|
vi disingannàste
|
si disingannàrono
|
future
|
mi disingannerò
|
ti disingannerài
|
si disingannerà
|
ci disingannerémo
|
vi disinganneréte
|
si disingannerànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi disingannerèi
|
ti disingannerésti
|
si disingannerèbbe, si disingannerébbe
|
ci disingannerémmo
|
vi disinganneréste
|
si disingannerèbbero, si disingannerébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi disingànni
|
ti disingànni
|
si disingànni
|
ci disinganniàmo
|
vi disinganniàte
|
si disingànnino
|
imperfect
|
mi disingannàssi
|
ti disingannàssi
|
si disingannàsse
|
ci disingannàssimo
|
vi disingannàste
|
si disingannàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
disingànnati
|
si disingànni
|
disinganniàmoci
|
disingannàtevi
|
si disingànnino
|
negative imperative
|
|
non disingannàrti, non ti disingannàre
|
non si disingànni
|
non disinganniàmoci, non ci disinganniàmo
|
non disingannàtevi, non vi disingannàte
|
non si disingànnino
|