dividus
EsperantoEdit
PronunciationEdit
Audio (file)
VerbEdit
dividus
- conditional of dividi
LatinEdit
EtymologyEdit
dīvidō (“I divide, I separate”) + -us (suffix forming adjectives)
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /ˈdiː.u̯i.dus/, [ˈd̪iːu̯ɪd̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈdi.vi.dus/, [ˈd̪iːvid̪us]
AdjectiveEdit
dīvidus (feminine dīvida, neuter dīvidum); first/second-declension adjective
DeclensionEdit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīvidus | dīvida | dīvidum | dīvidī | dīvidae | dīvida | |
Genitive | dīvidī | dīvidae | dīvidī | dīvidōrum | dīvidārum | dīvidōrum | |
Dative | dīvidō | dīvidō | dīvidīs | ||||
Accusative | dīvidum | dīvidam | dīvidum | dīvidōs | dīvidās | dīvida | |
Ablative | dīvidō | dīvidā | dīvidō | dīvidīs | |||
Vocative | dīvide | dīvida | dīvidum | dīvidī | dīvidae | dīvida |
ReferencesEdit
- “dīvĭdus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dividus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dīvĭdus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 549/2
- “dīuidus” on page 564/1 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)