dodelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch dodelijc. Equivalent to dood (“dead”) +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoː.də.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: do‧de‧lijk

Adjective

dodelijk (comparative dodelijker, superlative dodelijkst)

1. deadly, lethal, mortal, fatal (causing death)

Inflection

Declension of dodelijk
uninflected	dodelijk
inflected	dodelijke
comparative	dodelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dodelijk	dodelijker	het dodelijkst het dodelijkste
indefinite	m./f. sing.	dodelijke	dodelijkere	dodelijkste
	n. sing.	dodelijk	dodelijker	dodelijkste
	plural	dodelijke	dodelijkere	dodelijkste
definite		dodelijke	dodelijkere	dodelijkste
partitive		dodelijks	dodelijkers	—

Derived terms

• dodelijkheid