Polish

edit

Etymology

edit

From dygać +‎ -nąć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈdɨɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɨɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: dyg‧nąć

Verb

edit

dygnąć pf (imperfective dygać)

  1. (intransitive) to curtsey

Conjugation

edit
Conjugation of dygnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dygnąć
future tense 1st dygnę dygniemy
2nd dygniesz dygniecie
3rd dygnie dygną
impersonal dygnie się
past tense 1st dygnąłem,
-(e)m dygnął
dygnęłam,
-(e)m dygnęła
dygnęłom,
-(e)m dygnęło
dygnęliśmy,
-(e)śmy dygnęli
dygnęłyśmy,
-(e)śmy dygnęły
2nd dygnąłeś,
-(e)ś dygnął
dygnęłaś,
-(e)ś dygnęła
dygnęłoś,
-(e)ś dygnęło
dygnęliście,
-(e)ście dygnęli
dygnęłyście,
-(e)ście dygnęły
3rd dygnął dygnęła dygnęło dygnęli dygnęły
impersonal dygnięto
conditional 1st dygnąłbym,
bym dygnął
dygnęłabym,
bym dygnęła
dygnęłobym,
bym dygnęło
dygnęlibyśmy,
byśmy dygnęli
dygnęłybyśmy,
byśmy dygnęły
2nd dygnąłbyś,
byś dygnął
dygnęłabyś,
byś dygnęła
dygnęłobyś,
byś dygnęło
dygnęlibyście,
byście dygnęli
dygnęłybyście,
byście dygnęły
3rd dygnąłby,
by dygnął
dygnęłaby,
by dygnęła
dygnęłoby,
by dygnęło
dygnęliby,
by dygnęli
dygnęłyby,
by dygnęły
impersonal dygnięto by
imperative 1st niech dygnę dygnijmy
2nd dygnij dygnijcie
3rd niech dygnie niech dygną
anterior adverbial participle dygnąwszy
verbal noun dygnięcie

Further reading

edit
  • dygnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dygnąć in Polish dictionaries at PWN