eenkamerig

Dutch

Etymology

From een (“one”) +‎ kamer (“chamber”) +‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeːnˈkaː.mə.rəx/
• Hyphenation: een‧ka‧me‧rig

Adjective

eenkamerig (not comparable)

1. having one room
2. (medicine) having one heart ventricle
3. (legislative) having one legislative chambre; unicameral

Inflection

Declension of eenkamerig
uninflected	eenkamerig
inflected	eenkamerige
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		eenkamerig
indefinite	m./f. sing.	eenkamerige
	n. sing.	eenkamerig
	plural	eenkamerige
definite		eenkamerige
partitive		eenkamerigs

Synonyms

• (legislative): unicameraal, monocameraal