een

See also: Een, e'en, -een, eên, -éen, and één

English

Pronunciation

• IPA^(key): /iːn/

• Audio (US):

  (file)

• Rhymes: -iːn

Etymology 1

Noun

een

1. (archaic and Scotland, Northern England) plural of eye
   • 1590, Edmund Spenser, “Book I, Canto IV”, in The Faerie Queene. […], London: […] [John Wolfe] for William Ponsonbie, →OCLC, stanza 21:

     And eke with fatnesse swollen were his eyne

   • 1902, John Buchan, The Outgoing of the Tide:

     But the sight of her eyes was not a thing to forget. John Dodds said they were the een of a deer with the Devil ahint them; and indeed, they would so appal an onlooker that a sudden unreasoning terror came into his heart, while his feet would impel him to flight.

References

• “een”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.
• Bill Griffiths, editor (2004), “een”, in A Dictionary of North East Dialect, Newcastle upon Tyne, Tyne and Wear: Northumbria University Press, →ISBN.

Etymology 2

From a contraction of even.

Adverb

een (not comparable)

1. (dialectal, Northern England) even.

Etymology 3

From even (“evening”).

Noun

een (plural eens)

1. (poetic or dialectal, Scotland) evening.

Synonyms

• eve, eventide, forenight; see also Thesaurus:evening

Anagrams

• -ene, ENE, Nee, nee, née

Afrikaans

Afrikaans numbers ^(edit)

		10
	←  0	1	2  →	10  →
Cardinal: een     Ordinal: eerste     Ordinal abbreviation: 1ste

Etymology

From Dutch een, from Middle Dutch een, from Old Dutch ēn, ein, from Proto-West Germanic *ain, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *h₁óynos.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪə̯n/, /eə̯n/

• Audio:

  (file)

Numeral

een

1. one

Derived terms

• eenakter
• eenbedryf
• eendag
• eenheid
• eenkant
• eenmaal
• eenoog

Anagrams

• nee

Central Franconian

Alternative forms

• ein (Kölsch; Westerwald)
• ään (eastern Moselle Franconian)

Etymology

From Middle High German ein, from Old High German ein, from Proto-West Germanic *ain, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *h₁óynos, possibly from *éy.

Pronunciation

• IPA^(key): /eːn/

Numeral

een

1. (Ripuarian, western Moselle Franconian) one

   Loß mich der nur een Frooch stelle.

   Let me ask you just one question.

   Wanns de keene Steff häs, kann ich der eener jevve.

   If you don't have a pencil, I can give you one.

Declension

• Nominative/Accusative:
  • Attributive: ee Mann or eene Mann, een Frau, ee Kend. The form ee becomes een before vowels and optionally elsewhere, whereas the feminine is always een.
  • Independent without determiner: eener or eene m, een f, eent or (younger) eens n.
  • Independent with determiner: dä/die/dat een or dä/die/dat eene.
• Dative:
  • Without determiner: eenem Mann, eener Frau, eenem Kend.
  • With determiner: däm eene m/n, dä eene or dä eener f.
• Eastern Moselle Franconian distinguishes masculine nominative and accusative. Masculine ää, ääner are nominative, whereas masculine ääne is accusative.
• Westernmost Ripuarian has no dative forms. Moreover it uses the velarised stem eng- before vocalic endings and always in the feminine.

Descendants

• Hunsrik: een
• Luxembourgish: een

See also

• keen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch êen, from Old Dutch ēn, ein, from Proto-West Germanic *ain, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *h₁óynos.

Pronunciation 1

• IPA^(key): /ən/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: een
• Rhymes: -ən

Article

een (contracted form 'n, definite de or het)

1. a, an; indefinite article, placed before a singular noun, indicating a general case of a person or thing

   Ik ben een man. ― I am a man.

Declension

Dutch indefinite article

	masculine	feminine	neuter
nominative	een	ene1	een
genitive1	eens	ener	eens
dative1	enen	ener	enen
accusative1	enen	ene	een
1) Archaic

Descendants

• Berbice Creole Dutch: en
• Negerhollands: een
• Jersey Dutch: ên, en
• Skepi Creole Dutch: aen

Pronunciation 2

• IPA^(key): /eːn/, (Belgium) [eːn], (Netherlands) [eɪ̯n]

• Audio (Belgium):

  (file)

• Audio (Netherlands):

  (file)

• Hyphenation: een
• Rhymes: -eːn

Numeral

Dutch numbers ^(edit)

		10
	←  0	1	2  →	10  →
Cardinal: een     Ordinal: eerste

een (emphasized form één)

1. one

   Hij heeft geen één taak afgekregen. ― He didn't get even one task done.

   Ik hoop tegen enen klaar te zijn. ― I hope to be finished by one [o'clock].

   Hij gaat in zijn eentje zwemmen. ― He goes swimming alone. (literally, “He goes swimming in his one.”)

Derived terms

• aaneen
• bijeen
• een voor een
• eenheid
• eenling
• eenmaal
• eens
• eenvoud
• eenwerf
• eenzaadlobbig
• eenzaam
• enig
• iedereen
• menigeen

Related terms

• ene

Descendants

• Berbice Creole Dutch: en
• Jersey Dutch: êne, ên
• Negerhollands: een, en
• Skepi Creole Dutch: en
• → Trió: ein_me

Noun

een f (plural enen, diminutive eentje n)

1. one (digit or figure 1)
2. one (use or instance of the number 1)

   Ik had een een voor mijn geschiedenistoets. ― I got a one for my history exam.

Alternative forms

• één

Usage notes

When it is unclear from the context whether een is the number (pronounced /eːn/) or the indefinite article (pronounced /ən/), the former is written with acute accents: één (“one”). In all other cases it is written without. For example, een van die unambiguously means “one of those”, so it is written without acute accents. However, een appel could mean both “one apple” and “an apple”, so if the former is intended one would write één appel.

When only the first letter of één is capitalised, the acute accent is usually dropped from the upper case E: Eén.

Examples

• Een hoed: a hat; een oor; an ear.
• Eén voor allen, allen voor één: one for all, all for one. (The motto of The Three Musketeers.)

Anagrams

• ene, nee

Dutch Low Saxon

Etymology 1

Pronunciation

• IPA^(key): /ən/

Article

een m (indefinite article)

1. (Achterhoeks, Drents, Sallands, Stellingwerfs, Twents, Urkers, Veluws) a, an

Etymology 2

Alternative forms

• (numeral: one): een, ein, ain, ien

Pronunciation

• IPA^(key): /eːn/

Numeral

een

1. (Achterhoeks, Drents, Sallands, Twents, Veluws) one (1)

   Een hoed: a hat; een ore; an ear.

   Eén veur allen, allen veur één: one for all, all for one. (The motto of The Three Musketeers.)

Further reading

• 1 (getal) on the Dutch Low Saxon Wikipedia.Wikipedia ^nds-nl

Usage notes

• When it is unclear from the context whether een is the number or the indefinite article, the former is written with acute accents: één. In all other cases it is written without. For example, een van die is 'one of those'. But een appel can mean both 'one apple' and 'an apple', so if the former is intended one would write één appel.

Finnish

Noun

een

1. genitive singular of ee

Anagrams

• nee

German Low German

German Low German cardinal numbers

<  0	1	2  >
Cardinal : een     Ordinal : eerst

Alternative forms

• (in other dialects, including Low Prussian) en
• (in some dialects) ein
• (East Pomeranian) ain
• (for others, see en)

Article

een m or n

1. (in some dialects, including Low Prussian) Alternative spelling of en : a, an

Numeral

een

1. (in some dialects) Alternative spelling of en : one (1)

Coordinate terms

Cardinal numbers from 0 to 99

	—0	—1	—2	—3	—4	—5	—6	—7	—8	—9
0—	null	een	twee/twei	dree/drei	veer	fiev/fief	söß/söss/seß	sæben/söven	acht	negen/nägen
1—	teihn/tein/tien	ölven/elf	twölf	dörteihn	veerteihn	föffteihn	sössteihn	söventeihn	achtteihn	negenteihn
2—	twintig	eenuntwintig	tweeuntwintig	dreeuntwintig	veeruntwintig	fiefuntwintig	sössuntwintig	sövenuntwintig	achtuntwintig	negenuntwintig
3—	dörtig	eenundörtig	tweeundörtig	dreeundörtig	veerundörtig	fiefundörtig	sössundörtig	sövenundörtig	achtundörtig	negenundörtig
4—	veertig	eenunveertig	tweeunveertig	dreeunveertig	veerunveertig	fiefunveertig	sössunveertig	sövenunveertig	achtunveertig	negenunveertig
5—	föfftig	eenunföfftig	tweeunföfftig	dreeunföfftig	veerunföfftig	fiefunföfftig	sössunföfftig	sövenunföfftig	achtunföfftig	negenunföfftig
6—	sösstig	eenunsösstig	tweeunsösstig	dreeunsösstig	veerunsösstig	fiefunsösstig	sössunsösstig	sövenunsösstig	achtunsösstig	negenunsösstig
7—	söventig	eenunsöventig	tweeunsöventig	dreeunsöventig	veerunsöventig	fiefunsöventig	sössunsöventig	sövenunsöventig	achtunsöventig	negenunsöventig
8—	achtig tachentig	eenunachtig eenuntachentig	tweeunachtig tweeuntachentig	dreeunachtig dreeuntachentig	veerunachtig veeruntachentig	fiefunachtig fiefuntachentig	sössunachtig sössuntachentig	sövenunachtig sövenuntachentig	achtunachtig achtuntachentig	negenunachtig negenuntachentig
9—	negentig	eenunnegentig	tweeunnegentig	dreeunnegentig	veerunnegentig	fiefunnegentig	sössunnegentig	sövenunnegentig	achtunnegentig	negenunnegentig

Cardinal numbers from 100 onward

• 100: hunnert
• 10³: dusend, duusend, eendusend
• 10⁴: teihndusend
• 10⁶: Milljon
• 10¹²: Billjon
• 10¹⁵: Billjard

…

Hunsrik

Hunsrik numbers ^(edit)

		10
	←  0	1	2  →	10  →
Cardinal: een, enns     Ordinal: eerst     Adverbial: eenmol     Fractional: ganz

Etymology

From Central Franconian een, from Middle High German ein, from Old High German ein, from Proto-West Germanic *ain, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *h₁óynos, possibly from *éy.

Cognate with German ein and Luxembourgish een.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːn/
• Rhymes: -eːn
• Syllabification: een

Numeral

een

1. one

Declension

		masculine	feminine	neuter
attributive	nom./acc.	een	een	een
	dative	eenem	eener	eenem
nonattributive	nom./acc.	enner	enne	ennes
	dative	ennem	enner	ennem

Japanese

Romanization

een

1. Rōmaji transcription of ええん

Luxembourgish

Luxembourgish cardinal numbers

	1	2  >
Cardinal : een

Etymology

From Central Franconian een, from Middle High German ein, from Old High German ein, from Proto-West Germanic *ain, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *h₁óynos, possibly from *éy.

Pronunciation

• IPA^(key): [eːn]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eːn

Numeral

een (masculine and neuter nominative/accusative)

1. one

   Du hues nëmmen een Dag gewaart.

   You only waited one day.

Usage notes

• Inflects like the indefinite article en, which see.
• In counting (like one, two, three), the form eent is mostly used instead.

Pronoun

een (indefinite, masculine nominative/accusative)

1. one (of a number)

   Ee vun iech muss dat dach wëssen!

   One of you must know this!

2. someone, anyone

   Wann een no mir freet: ech sinn am Gaart.

   If someone asks for me: I’m in the garden.

3. one, you (people in general)

   Et muss een hautdesdaags oppasse, wat ee seet.

   You must be careful what you say these days.

Usage notes

• Becomes eent in the neuter. Otherwise inflects like the numeral.
• In sense 3, it does not usually appear in sentence-initial position. If necessary, et is used as a placeholder (as in the example above).

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch ēn, ein, from Proto-West Germanic *ain, from Proto-Germanic *ainaz, from Proto-Indo-European *óynos.

Pronunciation

• IPA^(key): /eɛ̯n/

Article

êen

1. a (indefinite article)
2. a certain (before people's names)

Inflection

This article needs an inflection-table template.

Descendants

• Dutch: een, 'n (/ən/)
• Zealandic: 'n

Numeral

êen

1. one

Inflection

This numeral needs an inflection-table template.

Descendants

• Dutch: een (/eːn/)
• Limburgish: ein
• Zealandic: eên

Pronoun

êen

1. one, someone, a certain person

   Synonym: iemen

2. something
3. one (indefinite)

   Synonym: men

Inflection

This pronoun needs an inflection-table template.

Further reading

• “een (I)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “een (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• “een (III)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “een (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “een (II)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page II
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “een (III)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page III

North Frisian

North Frisian numbers ^(edit)

		10
		1	2  →	10  →
Cardinal: een     Ordinal: iarst

Alternative forms

• ån (Mooring)
• jen (Sylt)

Etymology

From Old Frisian ēn.

Pronunciation

• (Föhr-Amrum) IPA^(key): [eːn]

Numeral

een m (feminine and neuter ian)

1. (Föhr-Amrum) one

Coordinate terms

Cardinal numbers from 1 till 99 (Föhr-Amrum dialect)

	—0	—1	—2	—3	—4	—5	—6	—7	—8	—9
0—	nol	een	tau	trii	fjauer	fiiw	seeks	sööwen	aacht	njüügen
1—	tjiin	elwen	twaalew	tretanj	fjauertanj	füftanj	seekstanj	sööwentanj	aagetanj	njüügentanj
2—	twuntig	ianantwuntig	tauantwuntig	triiantwuntig	fjauerantwuntig	fiiwantwuntig	seeksantwuntig	sööwenantwuntig	aachtantwuntig	njüügenantwuntig
3—	dörtig	ianandörtig	tauandörtig	triiandörtig	fjauerandörtig	fiiwandörtig	seeksandörtig	sööwenandörtig	aachtandörtig	njüügenandörtig
4—	fiartig	iananfiartig	tauanfiartig	triianfiartig	fjaueranfiartig	fiiwanfiartig	seeksanfiartig	sööwenanfiartig	aachtanfiartig	njüügenanfiartig
5—	föftig	iananföftig	tauanföftig	triianföftig	fjaueranföftig	fiiwanföftig	seeksanföftig	sööwenanföftig	aachtanföftig	njüügenanföftig
6—	söstig	ianansöstig	tauansöstig	triiansöstig	fjaueransöstig	fiiwansöstig	seeksansöstig	sööwenansöstig	aachtansöstig	njüügenansöstig
7—	sööwentig	ianansööwentig	tauansööwentig	triiansööwentig	fjaueransööwentig	fiiwansööwentig	seeksansööwentig	sööwenansööwentig	aachtansööwentig	njüügenansööwentig
8—	tachentig	ianantachentig	tauantachentig	triiantachentig	fjauerantachentig	fiiwantachentig	seeksantachentig	sööwenantachentig	aachtantachentig	njüügenantachentig
9—	neegentig	iananneegentig	tauanneegentig	triianneegentig	fjaueranneegentig	fiiwanneegentig	seeksanneegentig	sööwenanneegentig	aachtanneegentig	njüügenanneegentig

Old Frisian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːn/, [ˈɛːn]

Numeral

een

1. Late Old Frisian spelling of ēn

Article

een

1. Late Old Frisian spelling of ēn

References

• Bremmer, Rolf H. (2009) An Introduction to Old Frisian: History, Grammar, Reader, Glossary, Amsterdam: John Benjamins Publishing Company, →ISBN

Saterland Frisian

Etymology

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːn/
• Hyphenation: een
• Rhymes: -eːn

Numeral

een

1. feminine/neuter of aan

Article

een

1. feminine/neuter of aan

References

• Marron C. Fort (2015) “een”, in Saterfriesisches Wörterbuch mit einer phonologischen und grammatischen Übersicht, Buske, →ISBN

Scots

Etymology 1

Noun

een

1. plural of ee

Etymology 2

Numeral

een

1. Doric Scots, South Northern Scots, and Shetland form of ane (“one”)

Yola

Etymology 1

From Middle English eend, from Old English ende, from Proto-West Germanic *andī.

Alternative forms

• eene

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛːn/
• Homophone: e'en

Noun

een

1. end

   Synonym: endeen

   • 1867, GLOSSARY OF THE DIALECT OF FORTH AND BARGY, page 37:

     Ill een.

     Ill end.

Etymology 2

Noun

een

1. Alternative form of ieen (“eyes”)

References

• Jacob Poole (d. 1827) (before 1828) William Barnes, editor, A Glossary, With some Pieces of Verse, of the old Dialect of the English Colony in the Baronies of Forth and Bargy, County of Wexford, Ireland, London: J. Russell Smith, published 1867, page 38