eentalig

Dutch

Etymology

Compound of een +‎ taal +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeːnˈtaː.ləx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: een‧ta‧lig

Adjective

eentalig (not comparable)

1. monolingual

   De meeste inwoners van deze streek zijn eentalig. ― Most inhabitants of this region are monolingual.

Inflection

Declension of eentalig
uninflected	eentalig
inflected	eentalige
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		eentalig
indefinite	m./f. sing.	eentalige
	n. sing.	eentalig
	plural	eentalige
definite		eentalige
partitive		eentaligs