gök

See also: -gok-, Gök, and gok

Gagauz

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish كُوكْ (gök), from Proto-Turkic *kȫk. Compare Turkish gök, Azerbaijani göy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟøc/

Noun

gök (definite accusative gökü, plural göklär)

1. sky
2. (usually in the plural) heavens

   ey göklerdä olan bobamız

   our father who art in heaven

Declension

Declension of gök

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	gök	göklär
definite accusative (belirtme)	gökü	gökleri
dative (yönelme)	gökä	göklerä
locative (bulunma)	göktä	göklerdä
ablative (çıkma)	göktän	göklerdän
genitive (tamlayan)	gökü	göklerin

Derived terms

• gök çatlaması
• gök kuşaa
• gök taşı
• gökçä

Further reading

• Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 72
• Mavrodi M. F., editor (2019), Gagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi, →ISBN, page 36
• N. A Baskakov, editor (1972), “gök”, in Gagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija, →ISBN, pages 177-178

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *kȫk.

Pronunciation

• Hyphenation: gök

Adjective

gök

1. blue

References

• Tenishev, Edhem (1976) “gök”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow

Swedish

Etymology

From Old Swedish gø̄ker, from Old Norse gaukr, from Proto-Germanic *gaukaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /jøːk/
• Rhymes: -øːk
• Hyphenation: gök

Noun

gök c

1. cuckoo; a bird
2. (colloquial) liquor, of a mouthful amount

   Synonyms: sup, snaps, nubbe, hutt

Declension

Declension of gök

		nominative	genitive
singular	indefinite	gök	göks
	definite	göken	gökens
plural	indefinite	gökar	gökars
	definite	gökarna	gökarnas

Related terms

• göka (“shag, bang”)
• kaffegök (“coffee with liquor”)

See also

• kucku

References

• gök in Svensk ordbok (SO)
• gök in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• gök in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
• Fula Ordboken

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish گوك (gök, “blue, green, sky”), from Old Anatolian Turkish كوك (gök, “sky, blue, green”), from Proto-Turkic *kȫk (“blue, green”). Cognate with Old Turkic 𐰚𐰇𐰚 (kök, “blue”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɟøc/, [ˈɟø̞c]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: gök

Noun

gök (definite accusative göğü, plural gökler)

1. sky

   Synonyms: gökyüzü, (dated, poetic) sema, (archaic) felek, (archaic) asuman

2. blue

   gök:  

   Synonym: mavi

Declension

Declension of gök

singular plural nominative gök gökler definite accusative göğü gökleri dative göğe göklere locative gökte göklerde ablative gökten göklerden genitive göğün göklerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular göğüm göklerim 2nd singular göğün göklerin 3rd singular göğü gökleri 1st plural göğümüz göklerimiz 2nd plural göğünüz gökleriniz 3rd plural gökleri gökleri definite accusative singular plural 1st singular göğümü göklerimi 2nd singular göğünü göklerini 3rd singular göğünü göklerini 1st plural göğümüzü göklerimizi 2nd plural göğünüzü göklerinizi 3rd plural göklerini göklerini dative singular plural 1st singular göğüme göklerime 2nd singular göğüne göklerine 3rd singular göğüne göklerine 1st plural göğümüze göklerimize 2nd plural göğünüze göklerinize 3rd plural göklerine göklerine locative singular plural 1st singular göğümde göklerimde 2nd singular göğünde göklerinde 3rd singular göğünde göklerinde 1st plural göğümüzde göklerimizde 2nd plural göğünüzde göklerinizde 3rd plural göklerinde göklerinde ablative singular plural 1st singular göğümden göklerimden 2nd singular göğünden göklerinden 3rd singular göğünden göklerinden 1st plural göğümüzden göklerimizden 2nd plural göğünüzden göklerinizden 3rd plural göklerinden göklerinden genitive singular plural 1st singular göğümün göklerimin 2nd singular göğünün göklerinin 3rd singular göğünün göklerinin 1st plural göğümüzün göklerimizin 2nd plural göğünüzün göklerinizin 3rd plural göklerinin göklerinin

Adjective

gök

1. blue

   Synonym: mavi

   gök gözlü ― blue-eyed

2. (dialectal) unripe
3. (dialectal) green

   Synonym: yeşil

Derived terms

• göğem
• göğümsü
• gök ada
• gök atlası
• gök bilim
• gök boylamı
• gök delinmek
• gök ekseni
• gök fiziği
• gök gürültüsü
• gök kır
• gök kuzgun
• gök tırmalayıcı
• gökbalina
• gökçe
• gökçek
• gökçül
• gökdelen
• gökdoğan
• gökevi
• gökgüvercin
• gökkubbe
• gökkuşağı
• gökküre
• göklere çıkarmak
• gökmen
• göksel
• gökşin
• göktaşı
• gökten zembille inmek
• göktırmalayan
• Göktürk
• Gökyolu
• gökyolu
• gökyüzü
• yer gök

See also

Colors in Turkish · renkler (layout · text)

beyaz, ak	gri, boz	siyah, kara
kırmızı, kızıl; al	turuncu; kahverengi, boz	sarı; bej
limon çürüğü	yeşil	nane yeşili
camgöbeği; turkuaz	gök, mavi	lacivert
eflatun; mor	pembe; mor	yavruağzı

Further reading

• “gök”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “gök”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
• Nişanyan, Sevan (2002–) “gök”, in Nişanyan Sözlük
• “gök”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982

Turkmen

Etymology

From Proto-Oghuz *gȫk (“blue, green”), from Proto-Turkic *kȫk (“blue, green”).

Pronunciation

• Hyphenation: gök

Adjective

gök (comparative gökräk, superlative iň gök)

1. blue