groba
Galician edit
Etymology edit
From Suevic [Term?] or Gothic 𐌲𐍂𐍉𐌱𐌰 (grōba, “dugout, hole, cave”), from Proto-Germanic *grōbō (“cavity, pit”), from Proto-Germanic *grabaną (“to dig”), from Proto-Indo-European *gʰróbʰ-, o-grade form of *gʰrebʰ- (“to dig, scratch, bury”).[1]
Pronunciation edit
Noun edit
groba f (plural grobas)
- ravine, defile
- Synonym: quenlla
- groove; long and deep depression in the terrain (frequently applied to old Roman open air mines)
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- “groba” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “groba” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “groba” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Gothic edit
Romanization edit
grōba
- Romanization of 𐌲𐍂𐍉𐌱𐌰
Lower Sorbian edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
groba
- inflection of grob:
Etymology 2 edit
From Middle High German grāve, from Old High German grāfio. Cognate with Czech hrabě.
Noun edit
groba m pers
- (Nobility) count
Declension edit
Declension of groba
Derived terms edit
References edit
- Starosta, Manfred (1999) “groba”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag