incriminàrsi (first-person singular present mi incrìmino, first-person singular past historic mi incriminài, past participle incriminàto)
- to blame oneself
infinitive
|
incriminàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
incriminàndosi
|
present participle
|
incriminànte
|
past participle
|
incriminàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi incrìmino
|
ti incrìmini
|
si incrìmina
|
ci incriminiàmo
|
vi incriminàte
|
si incrìminano
|
imperfect
|
mi incriminàvo
|
ti incriminàvi
|
si incriminàva
|
ci incriminavàmo
|
vi incriminavàte
|
si incriminàvano
|
past historic
|
mi incriminài
|
ti incriminàsti
|
si incriminò
|
ci incriminàmmo
|
vi incriminàste
|
si incriminàrono
|
future
|
mi incriminerò
|
ti incriminerài
|
si incriminerà
|
ci incriminerémo
|
vi incrimineréte
|
si incriminerànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi incriminerèi
|
ti incriminerésti
|
si incriminerèbbe, si incriminerébbe
|
ci incriminerémmo
|
vi incrimineréste
|
si incriminerèbbero, si incriminerébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi incrìmini
|
ti incrìmini
|
si incrìmini
|
ci incriminiàmo
|
vi incriminiàte
|
si incrìminino
|
imperfect
|
mi incriminàssi
|
ti incriminàssi
|
si incriminàsse
|
ci incriminàssimo
|
vi incriminàste
|
si incriminàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
incrìminati
|
si incrìmini
|
incriminiàmoci
|
incriminàtevi
|
si incrìminino
|
negative imperative
|
|
non incriminàrti, non ti incriminàre
|
non si incrìmini
|
non incriminiàmoci, non ci incriminiàmo
|
non incriminàtevi, non vi incriminàte
|
non si incrìminino
|