Latin edit

Etymology edit

From in- +‎ simulō (copy, represent).

Pronunciation edit

Verb edit

īnsimulō (present infinitive īnsimulāre, perfect active īnsimulāvī, supine īnsimulātum); first conjugation

  1. to accuse, blame, charge
    Synonyms: accūsō, incūsō

Usage notes edit

Unlike some other verbs with a similar meaning, īnsimulō implies that the accusation is plausible, although not necessarily true.

Generally takes accusative of person accused, and genitive of charge.

Conjugation edit

   Conjugation of īnsimulō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present īnsimulō īnsimulās īnsimulat īnsimulāmus īnsimulātis īnsimulant
imperfect īnsimulābam īnsimulābās īnsimulābat īnsimulābāmus īnsimulābātis īnsimulābant
future īnsimulābō īnsimulābis īnsimulābit īnsimulābimus īnsimulābitis īnsimulābunt
perfect īnsimulāvī īnsimulāvistī īnsimulāvit īnsimulāvimus īnsimulāvistis īnsimulāvērunt,
īnsimulāvēre
pluperfect īnsimulāveram īnsimulāverās īnsimulāverat īnsimulāverāmus īnsimulāverātis īnsimulāverant
future perfect īnsimulāverō īnsimulāveris īnsimulāverit īnsimulāverimus īnsimulāveritis īnsimulāverint
passive present īnsimulor īnsimulāris,
īnsimulāre
īnsimulātur īnsimulāmur īnsimulāminī īnsimulantur
imperfect īnsimulābar īnsimulābāris,
īnsimulābāre
īnsimulābātur īnsimulābāmur īnsimulābāminī īnsimulābantur
future īnsimulābor īnsimulāberis,
īnsimulābere
īnsimulābitur īnsimulābimur īnsimulābiminī īnsimulābuntur
perfect īnsimulātus + present active indicative of sum
pluperfect īnsimulātus + imperfect active indicative of sum
future perfect īnsimulātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present īnsimulem īnsimulēs īnsimulet īnsimulēmus īnsimulētis īnsimulent
imperfect īnsimulārem īnsimulārēs īnsimulāret īnsimulārēmus īnsimulārētis īnsimulārent
perfect īnsimulāverim īnsimulāverīs īnsimulāverit īnsimulāverīmus īnsimulāverītis īnsimulāverint
pluperfect īnsimulāvissem īnsimulāvissēs īnsimulāvisset īnsimulāvissēmus īnsimulāvissētis īnsimulāvissent
passive present īnsimuler īnsimulēris,
īnsimulēre
īnsimulētur īnsimulēmur īnsimulēminī īnsimulentur
imperfect īnsimulārer īnsimulārēris,
īnsimulārēre
īnsimulārētur īnsimulārēmur īnsimulārēminī īnsimulārentur
perfect īnsimulātus + present active subjunctive of sum
pluperfect īnsimulātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present īnsimulā īnsimulāte
future īnsimulātō īnsimulātō īnsimulātōte īnsimulantō
passive present īnsimulāre īnsimulāminī
future īnsimulātor īnsimulātor īnsimulantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives īnsimulāre īnsimulāvisse īnsimulātūrum esse īnsimulārī īnsimulātum esse īnsimulātum īrī
participles īnsimulāns īnsimulātūrus īnsimulātus īnsimulandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
īnsimulandī īnsimulandō īnsimulandum īnsimulandō īnsimulātum īnsimulātū

Synonyms edit

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

  • insimulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insimulo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insimulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.