istilah

See also: istila and ıstılah

Azerbaijani

Etymology

From Arabic اِصْطِلَاح (iṣṭilāḥ).

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

istilah (definite accusative istilahı, plural istilahlar)

1. (dated) term (word or phrase)

   Synonym: termin

Declension

Declension of istilah
	singular	plural
nominative	istilah	istilahlar
definite accusative	istilahı	istilahları
dative	istilaha	istilahlara
locative	istilahda	istilahlarda
ablative	istilahdan	istilahlardan
definite genitive	istilahın	istilahların

Possessive forms of istilah
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	istilahım	istilahlarım
sənin (“your”)	istilahın	istilahların
onun (“his/her/its”)	istilahı	istilahları
bizim (“our”)	istilahımız	istilahlarımız
sizin (“your”)	istilahınız	istilahlarınız
onların (“their”)	istilahı or istilahları	istilahları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	istilahımı	istilahlarımı
sənin (“your”)	istilahını	istilahlarını
onun (“his/her/its”)	istilahını	istilahlarını
bizim (“our”)	istilahımızı	istilahlarımızı
sizin (“your”)	istilahınızı	istilahlarınızı
onların (“their”)	istilahını or istilahlarını	istilahlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	istilahıma	istilahlarıma
sənin (“your”)	istilahına	istilahlarına
onun (“his/her/its”)	istilahına	istilahlarına
bizim (“our”)	istilahımıza	istilahlarımıza
sizin (“your”)	istilahınıza	istilahlarınıza
onların (“their”)	istilahına or istilahlarına	istilahlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	istilahımda	istilahlarımda
sənin (“your”)	istilahında	istilahlarında
onun (“his/her/its”)	istilahında	istilahlarında
bizim (“our”)	istilahımızda	istilahlarımızda
sizin (“your”)	istilahınızda	istilahlarınızda
onların (“their”)	istilahında or istilahlarında	istilahlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	istilahımdan	istilahlarımdan
sənin (“your”)	istilahından	istilahlarından
onun (“his/her/its”)	istilahından	istilahlarından
bizim (“our”)	istilahımızdan	istilahlarımızdan
sizin (“your”)	istilahınızdan	istilahlarınızdan
onların (“their”)	istilahından or istilahlarından	istilahlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	istilahımın	istilahlarımın
sənin (“your”)	istilahının	istilahlarının
onun (“his/her/its”)	istilahının	istilahlarının
bizim (“our”)	istilahımızın	istilahlarımızın
sizin (“your”)	istilahınızın	istilahlarınızın
onların (“their”)	istilahının or istilahlarının	istilahlarının

Indonesian

Etymology

From Malay istilah, from Arabic اِصْطِلَاح (iṣṭilāḥ).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɪsˈt̪ilah]
• Hyphenation: is‧ti‧lah

Noun

istilah (plural istilah-istilah, first-person possessive istilahku, second-person possessive istilahmu, third-person possessive istilahnya)

1. term: a word or phrase, especially one from a specialised area of knowledge.

   Synonym: term

2. Any nounal word or phrase which indicates a particular person, place, class, or thing; name.

   Synonym: nama

3. language (particular words used)

Derived terms

• mengistilahkan
• pengistilahan
• peristilahan

 

• istilah kekerabatan
• istilah khusus
• istilah umum

 

Further reading

• “istilah” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

Malay

Etymology

From Arabic اِصْطِلَاح (iṣṭilāḥ).

Pronunciation

• Audio (MY)

  (file)

Noun

istilah (Jawi spelling ايستيله, plural istilah-istilah, informal 1st possessive istilahku, 2nd possessive istilahmu, 3rd possessive istilahnya)

1. term (word or phrase)
2. language (particular words used)

Descendants

• Indonesian: istilah

Further reading

• “istilah” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.