Hungarian

edit
 
karika
 
karika (tire) - an Australian Shepherd jumping through a tire jump

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈkɒrikɒ]
  • Hyphenation: ka‧ri‧ka
  • Rhymes: -kɒ

Noun

edit

karika

  1. ring (a circumscribing object, (roughly) circular and hollow)
  2. (sports) tire (a torus shaped obstacle suspended in a frame used in dog agility sports)

Declension

edit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative karika karikák
accusative karikát karikákat
dative karikának karikáknak
instrumental karikával karikákkal
causal-final karikáért karikákért
translative karikává karikákká
terminative karikáig karikákig
essive-formal karikaként karikákként
essive-modal
inessive karikában karikákban
superessive karikán karikákon
adessive karikánál karikáknál
illative karikába karikákba
sublative karikára karikákra
allative karikához karikákhoz
elative karikából karikákból
delative karikáról karikákról
ablative karikától karikáktól
non-attributive
possessive - singular
karikáé karikáké
non-attributive
possessive - plural
karikáéi karikákéi
Possessive forms of karika
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. karikám karikáim
2nd person sing. karikád karikáid
3rd person sing. karikája karikái
1st person plural karikánk karikáink
2nd person plural karikátok karikáitok
3rd person plural karikájuk karikáik

Derived terms

edit
Compound words

Further reading

edit
  • karika in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Serbo-Croatian

edit

Etymology

edit

From Hungarian karika.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kǎrika/
  • Hyphenation: ka‧ri‧ka

Noun

edit

kàrika f (Cyrillic spelling ка̀рика)

  1. link (in a chain, also figuratively)
  2. (gymnastics) rings

Declension

edit