Albanian

edit

Noun

edit

komuna

  1. definite nominative singular of komunë
  2. indefinite nominative plural of komunë

Czech

edit

Etymology

edit

Derived from Latin commūnis.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈkomuna]
  • Hyphenation: ko‧mu‧na
  • Rhymes: -una

Noun

edit

komuna f

  1. commune

Declension

edit
edit

Further reading

edit
  • komuna”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935-1957
  • komuna”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • komuna”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Esperanto

edit

Etymology

edit

From French commun, Italian comune, ultimately from Latin commūnis.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /koˈmuna/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ko‧mu‧na
  • Rhymes: -una

Adjective

edit

komuna (accusative singular komunan, plural komunaj, accusative plural komunajn)

  1. common, shared

Derived terms

edit

Finnish

edit

Noun

edit

komuna

  1. essive singular of komu

Anagrams

edit

Icelandic

edit

Noun

edit

komuna

  1. definite accusative singular of koma

Adjective

edit

komuna

  1. common, communal

Derived terms

edit

Polish

edit

Etymology

edit

From Latin commūnis.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kɔˈmu.na/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -una
  • Syllabification: ko‧mu‧na

Noun

edit

komuna f

  1. (colloquial, derogatory, politics) communism, especially communist rule in Poland before 1989
  2. (historical) commune (communist form of government)

Declension

edit
edit
adjectives
adverb
nouns
verbs

Further reading

edit
  • komuna in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • komuna in Polish dictionaries at PWN