See also: konac

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *konati.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈkɔ.nat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔnat͡ɕ
  • Syllabification: ko‧nać

Verb edit

konać impf (perfective skonać)

  1. (transitive, obsolete) to end, to finish (to bring to an end; to complete)
    Synonyms: kończyć, zakańczać
  2. (intransitive) to die, to expire
    Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation edit

Conjugation of konać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive konać
present tense 1st konam konamy
2nd konasz konacie
3rd kona konają
impersonal kona się
past tense 1st konałem,
-(e)m konał
konałam,
-(e)m konała
konałom,
-(e)m konało
konaliśmy,
-(e)śmy konali
konałyśmy,
-(e)śmy konały
2nd konałeś,
-(e)ś konał
konałaś,
-(e)ś konała
konałoś,
-(e)ś konało
konaliście,
-(e)ście konali
konałyście,
-(e)ście konały
3rd konał konała konało konali konały
impersonal konano
future tense 1st będę konał,
będę konać
będę konała,
będę konać
będę konało,
będę konać
będziemy konali,
będziemy konać
będziemy konały,
będziemy konać
2nd będziesz konał,
będziesz konać
będziesz konała,
będziesz konać
będziesz konało,
będziesz konać
będziecie konali,
będziecie konać
będziecie konały,
będziecie konać
3rd będzie konał,
będzie konać
będzie konała,
będzie konać
będzie konało,
będzie konać
będą konali,
będą konać
będą konały,
będą konać
impersonal będzie konać się
conditional 1st konałbym,
bym konał
konałabym,
bym konała
konałobym,
bym konało
konalibyśmy,
byśmy konali
konałybyśmy,
byśmy konały
2nd konałbyś,
byś konał
konałabyś,
byś konała
konałobyś,
byś konało
konalibyście,
byście konali
konałybyście,
byście konały
3rd konałby,
by konał
konałaby,
by konała
konałoby,
by konało
konaliby,
by konali
konałyby,
by konały
impersonal konano by
imperative 1st niech konam konajmy
2nd konaj konajcie
3rd niech kona niech konają
active adjectival participle konający konająca konające konający konające
passive adjectival participle konany konana konane konani konane
contemporary adverbial participle konając
verbal noun konanie

Derived terms edit

adjectives
verbs

Related terms edit

noun

Further reading edit

  • konać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • konać in Polish dictionaries at PWN