liflaf

Dutch

Etymology

From liflaffen (“to grovel, to flatter”), a reduplicative root.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɪf.lɑf/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: lif‧laf

Adjective

liflaf (comparative liflaffer, superlative liflafst)

1. (obsolete) insipid, tasteless
   • 1844, “Provinciale volksalmanakken”, in De Gids, vol. 8, 174:

     De Geldersche, de oudste der broeders, is beter dan in het vorige jaar. Den flaauwen, gemoedelijken, liflaffen stijl, dien wij meermalen in dit jaarboekje berispten, treft men in dit jaar minder aan.

     (please add an English translation of this quotation)

Inflection

Inflection of liflaf
uninflected	liflaf
inflected	liflaffe
comparative	liflaffer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		liflaf	liflaffer	het liflafst het liflafste
indefinite	m./f. sing.	liflaffe	liflaffere	liflafste
	n. sing.	liflaf	liflaffer	liflafste
	plural	liflaffe	liflaffere	liflafste
definite		liflaffe	liflaffere	liflafste
partitive		liflafs	liflaffers	—

Noun

liflaf m (plural liflaffen, diminutive liflafje n)

1. insipid food
   • 1831, Hendrik Kuyper, "De waarheid" (dated January 1831), in Mengelwerk, 212.

     Vroeg ik om roast'beef, ik kreeg vla, / En of ik van dien kost, zoo laf, / Den brui, met al den poespas, gaf, / Men dwong mij, uitgevaste vrouw! / Dat ik het toch maar flikken zou; / En of ik riep: Voor Hollands mond / Is al die liflaf ongezond;

     (please add an English translation of this quotation)

2. insipid text(s), bland writing

Derived terms

• liflafje