longaevus
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editFrom longus + aevum (“time, eternity; age, generation”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /lonˈɡae̯.u̯us/, [ɫ̪ɔŋˈɡäe̯u̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lonˈd͡ʒe.vus/, [lon̠ʲˈd͡ʒɛːvus]
Adjective
editlongaevus (feminine longaeva, neuter longaevum); first/second-declension adjective
- of a great age, aged, ancient, long-lived; longevitous
Declension
editFirst/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | longaevus | longaeva | longaevum | longaevī | longaevae | longaeva | |
genitive | longaevī | longaevae | longaevī | longaevōrum | longaevārum | longaevōrum | |
dative | longaevō | longaevae | longaevō | longaevīs | |||
accusative | longaevum | longaevam | longaevum | longaevōs | longaevās | longaeva | |
ablative | longaevō | longaevā | longaevō | longaevīs | |||
vocative | longaeve | longaeva | longaevum | longaevī | longaevae | longaeva |
Derived terms
editRelated terms
editDescendants
editReferences
edit- “longaevus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “longaevus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- longaevus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.