longanimitas
Latin edit
Etymology edit
From longanimis (“patient, forbearing”) + -tās, calque of Ancient Greek μακροθυμία (makrothumía).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /lon.ɡaˈni.mi.taːs/, [ɫ̪ɔŋɡäˈnɪmɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lon.ɡaˈni.mi.tas/, [loŋɡäˈniːmit̪äs]
Noun edit
longanimitās f (genitive longanimitātis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | longanimitās | longanimitātēs |
Genitive | longanimitātis | longanimitātum |
Dative | longanimitātī | longanimitātibus |
Accusative | longanimitātem | longanimitātēs |
Ablative | longanimitāte | longanimitātibus |
Vocative | longanimitās | longanimitātēs |
Related terms edit
Related terms
Descendants edit
- → Catalan: longanimitat
- → English: longanimity
- → French: longanimité
- → Italian: longanimità
- → Portuguese: longanimidade
- → Spanish: longanimidad
References edit
- “longanimitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- longanimitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.