longurio
Latin
editEtymology
editFrom longus (“far, long”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /lonˈɡu.ri.oː/, [ɫ̪ɔŋˈɡʊrioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /lonˈɡu.ri.o/, [loŋˈɡuːrio]
Noun
editlonguriō m (genitive longuriōnis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | longuriō | longuriōnēs |
genitive | longuriōnis | longuriōnum |
dative | longuriōnī | longuriōnibus |
accusative | longuriōnem | longuriōnēs |
ablative | longuriōne | longuriōnibus |
vocative | longuriō | longuriōnēs |
Related terms
editReferences
edit- “longurio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- longurio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.