See also: Marj

Hungarian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

mar +‎ -j

Pronunciation

edit

Verb

edit

marj

  1. second-person singular subjunctive present indefinite of mar

Usage notes

edit

This form also occurs when a verbal prefix is separated from the verb:

Turkish

edit

Etymology

edit

From French marge.

Pronunciation

edit

Noun

edit

marj (definite accusative marjı, plural marjlar)

  1. margin

Declension

edit
Inflection
Nominative marj
Definite accusative marjı
Singular Plural
Nominative marj marjlar
Definite accusative marjı marjları
Dative marja marjlara
Locative marjda marjlarda
Ablative marjdan marjlardan
Genitive marjın marjların

Veps

edit

Etymology

edit

From Proto-Finnic *marja.

Noun

edit

marj

  1. berry

Declension

edit
Inflection of marj (inflection type 5/sana)
nominative sing. marj
genitive sing. marjan
partitive sing. marjad
partitive plur. marjoid
singular plural
nominative marj marjad
accusative marjan marjad
genitive marjan marjoiden
partitive marjad marjoid
essive-instructive marjan marjoin
translative marjaks marjoikš
inessive marjas marjoiš
elative marjaspäi marjoišpäi
illative marjaha marjoihe
adessive marjal marjoil
ablative marjalpäi marjoilpäi
allative marjale marjoile
abessive marjata marjoita
comitative marjanke marjoidenke
prolative marjadme marjoidme
approximative I marjanno marjoidenno
approximative II marjannoks marjoidennoks
egressive marjannopäi marjoidennopäi
terminative I marjahasai marjoihesai
terminative II marjalesai marjoilesai
terminative III marjassai
additive I marjahapäi marjoihepäi
additive II marjalepäi marjoilepäi