marnotrawić

Polish

Etymology

Univerbation of marno +‎ trawić.

Pronunciation

• IPA^(key): /mar.nɔˈtra.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: mar‧no‧tra‧wić

Verb

marnotrawić impf

1. (transitive) to waste, to squander

   Synonyms: marnować, trwonić, roztrwaniać, szastać

Conjugation

Conjugation of marnotrawić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		marnotrawić
present tense	1st	marnotrawię			marnotrawimy
	2nd	marnotrawisz			marnotrawicie
	3rd	marnotrawi			marnotrawią
	impersonal	marnotrawi się
past tense	1st	marnotrawiłem, -(e)m marnotrawił	marnotrawiłam, -(e)m marnotrawiła	marnotrawiłom, -(e)m marnotrawiło	marnotrawiliśmy, -(e)śmy marnotrawili	marnotrawiłyśmy, -(e)śmy marnotrawiły
	2nd	marnotrawiłeś, -(e)ś marnotrawił	marnotrawiłaś, -(e)ś marnotrawiła	marnotrawiłoś, -(e)ś marnotrawiło	marnotrawiliście, -(e)ście marnotrawili	marnotrawiłyście, -(e)ście marnotrawiły
	3rd	marnotrawił	marnotrawiła	marnotrawiło	marnotrawili	marnotrawiły
	impersonal	marnotrawiono
future tense	1st	będę marnotrawił, będę marnotrawić	będę marnotrawiła, będę marnotrawić	będę marnotrawiło, będę marnotrawić	będziemy marnotrawili, będziemy marnotrawić	będziemy marnotrawiły, będziemy marnotrawić
	2nd	będziesz marnotrawił, będziesz marnotrawić	będziesz marnotrawiła, będziesz marnotrawić	będziesz marnotrawiło, będziesz marnotrawić	będziecie marnotrawili, będziecie marnotrawić	będziecie marnotrawiły, będziecie marnotrawić
	3rd	będzie marnotrawił, będzie marnotrawić	będzie marnotrawiła, będzie marnotrawić	będzie marnotrawiło, będzie marnotrawić	będą marnotrawili, będą marnotrawić	będą marnotrawiły, będą marnotrawić
	impersonal	będzie marnotrawić się
conditional	1st	marnotrawiłbym, bym marnotrawił	marnotrawiłabym, bym marnotrawiła	marnotrawiłobym, bym marnotrawiło	marnotrawilibyśmy, byśmy marnotrawili	marnotrawiłybyśmy, byśmy marnotrawiły
	2nd	marnotrawiłbyś, byś marnotrawił	marnotrawiłabyś, byś marnotrawiła	marnotrawiłobyś, byś marnotrawiło	marnotrawilibyście, byście marnotrawili	marnotrawiłybyście, byście marnotrawiły
	3rd	marnotrawiłby, by marnotrawił	marnotrawiłaby, by marnotrawiła	marnotrawiłoby, by marnotrawiło	marnotrawiliby, by marnotrawili	marnotrawiłyby, by marnotrawiły
	impersonal	marnotrawiono by
imperative	1st	niech marnotrawię			marnotrawmy
	2nd	marnotraw			marnotrawcie
	3rd	niech marnotrawi			niech marnotrawią
active adjectival participle		marnotrawiący	marnotrawiąca	marnotrawiące	marnotrawiący	marnotrawiące
passive adjectival participle		marnotrawiony	marnotrawiona	marnotrawione	marnotrawieni	marnotrawione
contemporary adverbial participle		marnotrawiąc
verbal noun		marnotrawienie

Derived terms

adjectives

• marnotrawczy
• marnotrawny

 

nouns

• marnotrawca
• marnotrawnik
• marnotrawstwo

 

verb

• zmarnotrawić pf

 

Related terms

adjective

• marny

 

noun

• marność

 

verb

• marnieć impf

 

Further reading

• marnotrawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• marnotrawić in Polish dictionaries at PWN