menswaardig

Dutch

Etymology

Late 19th century. From mens (“human”) +‎ -waardig (“dignified, worthy”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌmɛnsˈʋaːr.dəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mens‧waar‧dig
• Rhymes: -aːrdəx

Adjective

menswaardig (comparative menswaardiger, superlative menswaardigst)

1. Respecting or congruent with human dignity.

Inflection

Declension of menswaardig
uninflected	menswaardig
inflected	menswaardige
comparative	menswaardiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		menswaardig	menswaardiger	het menswaardigst het menswaardigste
indefinite	m./f. sing.	menswaardige	menswaardigere	menswaardigste
	n. sing.	menswaardig	menswaardiger	menswaardigste
	plural	menswaardige	menswaardigere	menswaardigste
definite		menswaardige	menswaardigere	menswaardigste
partitive		menswaardigs	menswaardigers	—

Derived terms

• menswaardigheid