Galician

edit

Etymology

edit

Attested since circa 1390. From Latin myrtus, from Ancient Greek μύρτος (múrtos).

Pronunciation

edit

Noun

edit

mirto m (plural mirtos)

  1. myrtle
    Synonym: murta
    • 1390, J. L. Pensado Tomé, editor, Os Miragres de Santiago, Madrid: C.S.I.C., page 167:
      Et d'estas septe couselas saeẽ delas septe lumes, et nõ entrã en elas senõ olio de basmo ou de mirto ou de ouliua
      And outside from these seven receptacles seven fires burn, and nothing but oil of balsam or myrtle or olive enters in them
edit

References

edit

Italian

edit
 
Italian Wikipedia has an article on:
Wikipedia it

Etymology

edit

From Latin myrtus, from Ancient Greek μύρτος (múrtos).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈmir.to/
  • Rhymes: -irto
  • Hyphenation: mìr‧to

Noun

edit

mirto m (plural mirti)

  1. common myrtle (Myrtus communis)
  2. myrtle (plant of the genus Myrtus )
edit

Anagrams

edit

Latvian

edit

Participle

edit

mirto

  1. inflection of mirtais:
    1. vocative/accusative/instrumental singular masculine/feminine
    2. genitive plural masculine/feminine

Portuguese

edit

Etymology

edit

Learned borrowing from Latin myrtus, from Ancient Greek μύρτος (múrtos).

Pronunciation

edit
 

Noun

edit

mirto m (plural mirtos)

  1. myrtle
edit

Spanish

edit

Etymology

edit

From Latin myrtus, from Ancient Greek μύρτος (múrtos).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈmiɾto/ [ˈmiɾ.t̪o]
  • Rhymes: -iɾto
  • Syllabification: mir‧to

Noun

edit

mirto m (plural mirtos)

  1. myrtle
    Synonyms: arrayán, murta

Further reading

edit