mutus
CatalanEdit
AdjectiveEdit
mutus
LatinEdit
EtymologyEdit
From an imitative Proto-Indo-European root *mewH- related to Sanskrit मूक (mūka, “mute”).
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
mūtus (feminine mūta, neuter mūtum); first/second-declension adjective
- mute, dumb, silent
- (New Latin) Used as a specific epithet.
DeclensionEdit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mūtus | mūta | mūtum | mūtī | mūtae | mūta | |
Genitive | mūtī | mūtae | mūtī | mūtōrum | mūtārum | mūtōrum | |
Dative | mūtō | mūtō | mūtīs | ||||
Accusative | mūtum | mūtam | mūtum | mūtōs | mūtās | mūta | |
Ablative | mūtō | mūtā | mūtō | mūtīs | |||
Vocative | mūte | mūta | mūtum | mūtī | mūtae | mūta |
DescendantsEdit
ReferencesEdit
- mutus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mutus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mutus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- mutus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette