naprawić

Polish

Etymology

From na- +‎ prawić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈpra.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: na‧pra‧wić

Verb

naprawić pf (imperfective naprawiać)

1. (transitive) to repair, to mend
2. (transitive) to remedy, to rectify, to redress
3. (reflexive with się) to get repaired, to get mended

Conjugation

Conjugation of naprawić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		naprawić
future tense	1st	naprawię			naprawimy
	2nd	naprawisz			naprawicie
	3rd	naprawi			naprawią
	impersonal	naprawi się
past tense	1st	naprawiłem, -(e)m naprawił	naprawiłam, -(e)m naprawiła	naprawiłom, -(e)m naprawiło	naprawiliśmy, -(e)śmy naprawili	naprawiłyśmy, -(e)śmy naprawiły
	2nd	naprawiłeś, -(e)ś naprawił	naprawiłaś, -(e)ś naprawiła	naprawiłoś, -(e)ś naprawiło	naprawiliście, -(e)ście naprawili	naprawiłyście, -(e)ście naprawiły
	3rd	naprawił	naprawiła	naprawiło	naprawili	naprawiły
	impersonal	naprawiono
conditional	1st	naprawiłbym, bym naprawił	naprawiłabym, bym naprawiła	naprawiłobym, bym naprawiło	naprawilibyśmy, byśmy naprawili	naprawiłybyśmy, byśmy naprawiły
	2nd	naprawiłbyś, byś naprawił	naprawiłabyś, byś naprawiła	naprawiłobyś, byś naprawiło	naprawilibyście, byście naprawili	naprawiłybyście, byście naprawiły
	3rd	naprawiłby, by naprawił	naprawiłaby, by naprawiła	naprawiłoby, by naprawiło	naprawiliby, by naprawili	naprawiłyby, by naprawiły
	impersonal	naprawiono by
imperative	1st	niech naprawię			naprawmy
	2nd	napraw			naprawcie
	3rd	niech naprawi			niech naprawią
passive adjectival participle		naprawiony	naprawiona	naprawione	naprawieni	naprawione
anterior adverbial participle		naprawiwszy
verbal noun		naprawienie

Related terms

adjective

• naprawczy

 

nouns

• naprawa
• naprawiacz

 

Further reading

• naprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naprawić in Polish dictionaries at PWN