oblepić

Polish

Etymology

From ob- +‎ lepić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈlɛ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpit͡ɕ
• Syllabification: ob‧le‧pić

Verb

oblepić pf (imperfective oblepiać)

1. (transitive) to stick all around

   Synonym: okleić

2. (transitive) to daub, to cover with some sticky or dense substance
3. (transitive, of clothes) to cling to, to stick to
4. (reflexive) to become daubed, to become covered with some sticky or dense substance
5. (reflexive, of clothes) to cling, to stick

Conjugation

Conjugation of oblepić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oblepić
future tense	1st	oblepię			oblepimy
	2nd	oblepisz			oblepicie
	3rd	oblepi			oblepią
	impersonal	oblepi się
past tense	1st	oblepiłem	oblepiłam		oblepiliśmy	oblepiłyśmy
	2nd	oblepiłeś	oblepiłaś		oblepiliście	oblepiłyście
	3rd	oblepił	oblepiła	oblepiło	oblepili	oblepiły
	impersonal	oblepiono
conditional	1st	oblepiłbym	oblepiłabym		oblepilibyśmy	oblepiłybyśmy
	2nd	oblepiłbyś	oblepiłabyś		oblepilibyście	oblepiłybyście
	3rd	oblepiłby	oblepiłaby	oblepiłoby	oblepiliby	oblepiłyby
	impersonal	oblepiono by
imperative	1st	niech oblepię			oblepmy
	2nd	oblep			oblepcie
	3rd	niech oblepi			niech oblepią
passive adjectival participle		oblepiony	oblepiona	oblepione	oblepieni	oblepione
anterior adverbial participle		oblepiwszy
verbal noun		oblepienie

Further reading

• oblepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oblepić in Polish dictionaries at PWN