omowność

See also: omówność

Polish

Alternative forms

• omówność (obsolete)

Etymology

From omowny +‎ -ość. First attested in 1597.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈmɔv.nɔɕt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔbˈmov.nɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: o‧mow‧ność

Noun

omowność f

1. (obsolete) indirectness, the quality of being periphrasticity or circumlocutory
2. (Middle Polish) slander

Declension

Declension of omowność

	singular
nominative	omowność
genitive	omowności
dative	omowności
accusative	omowność
instrumental	omownością
locative	omowności
vocative	omowności

Related terms

adjective

• omowny

 

adverb

• omownie

 

nouns

• omawianie
• omowa
• omowisko
• omownik
• omówca
• omówienie
• omówka

 

verbs

• mówić impf
• omówić pf, omawiać impf

 

Further reading

• “omowność”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022