omówka

See also: omówką

Polish

Etymology

From omowa +‎ -ka. First attested in 1522.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈmuf.ka/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔˈmof.ka/
• Rhymes: -ufka
• Syllabification: o‧mów‧ka

Noun

omówka f

1. (obsolete) diminutive of omowa
2. (Middle Polish) fame

   Synonyms: fama, rozgłos

3. (Middle Polish) verbal argument; explanation

Declension

Declension of omówka

	singular	plural
nominative	omówka	omówki
genitive	omówki	omówek
dative	omówce	omówkom
accusative	omówkę	omówki
instrumental	omówką	omówkami
locative	omówce	omówkach
vocative	omówko	omówki

Related terms

adjective

• omowny

 

adverb

• omownie

 

nouns

• omawianie
• omowisko
• omownik
• omowność
• omówca
• omówienie

 

verbs

• mówić impf
• omówić pf, omawiać impf

 

Further reading

• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “omówka”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “omówka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omówka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 776