onaankomelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ aankomelijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.aːnˈkoː.mə.lək/
• Hyphenation: on‧aan‧ko‧me‧lijk

Adjective

onaankomelijk (not comparable)

1. (archaic) unreachable, impossible to reach or touch

Inflection

Declension of onaankomelijk
uninflected	onaankomelijk
inflected	-
comparative	-er
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onaankomelijk	-er	het onaankomelijkst het onaankomelijkste
indefinite	m./f. sing.	-	-ere	onaankomelijkste
	n. sing.	onaankomelijk	-er	onaankomelijkste
	plural	-	-ere	onaankomelijkste
definite		-	-ere	onaankomelijkste
partitive		onaankomelijks	-ers	—