onderhorig
Dutch
editEtymology
editFrom Middle Dutch onderhorich. Equivalent to onderhoren + -ig.
Pronunciation
editAdjective
editonderhorig (comparative onderhoriger, superlative onderhorigst)
Inflection
editDeclension of onderhorig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onderhorig | |||
inflected | onderhorige | |||
comparative | onderhoriger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onderhorig | onderhoriger | het onderhorigst het onderhorigste | |
indefinite | m./f. sing. | onderhorige | onderhorigere | onderhorigste |
n. sing. | onderhorig | onderhoriger | onderhorigste | |
plural | onderhorige | onderhorigere | onderhorigste | |
definite | onderhorige | onderhorigere | onderhorigste | |
partitive | onderhorigs | onderhorigers | — |