ondermijnen

Dutch

Etymology

From onder- +‎ mijnen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.dərˈmɛi̯.nə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛi̯nən

Verb

ondermijnen

1. to undermine, subvert, sap

Conjugation

Conjugation of ondermijnen (weak, prefixed)
infinitive	ondermijnen
past singular	ondermijnde
past participle	ondermijnd
infinitive	ondermijnen
gerund	ondermijnen n
	present tense	past tense
1st person singular	ondermijn	ondermijnde
2nd person sing. (jij)	ondermijnt, ondermijn2	ondermijnde
2nd person sing. (u)	ondermijnt	ondermijnde
2nd person sing. (gij)	ondermijnt	ondermijnde
3rd person singular	ondermijnt	ondermijnde
plural	ondermijnen	ondermijnden
subjunctive sing.1	ondermijne	ondermijnde
subjunctive plur.1	ondermijnen	ondermijnden
imperative sing.	ondermijn
imperative plur.1	ondermijnt
participles	ondermijnend	ondermijnd
1) Archaic. 2) In case of inversion.