ondeugend

Dutch

Etymology

From on +‎ deugend.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

ondeugend (comparative ondeugender, superlative ondeugendst)

1. (dated) ill-natured, vicious
2. mischievous, naughty

   Synonyms: guitig, schalks, stout

Inflection

Declension of ondeugend
uninflected	ondeugend
inflected	ondeugende
comparative	ondeugender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ondeugend	ondeugender	het ondeugendst het ondeugendste
indefinite	m./f. sing.	ondeugende	ondeugendere	ondeugendste
	n. sing.	ondeugend	ondeugender	ondeugendste
	plural	ondeugende	ondeugendere	ondeugendste
definite		ondeugende	ondeugendere	ondeugendste
partitive		ondeugends	ondeugenders	—

Related terms

• deugd

Descendants

• Negerhollands: ondoegend

References

• M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]