onhebbelijk
Dutch edit
Etymology edit
From on- (“un-”) + hebben (“to have”) + lijk (“-ly”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
onhebbelijk (comparative onhebbelijker, superlative onhebbelijkst)
- rude, showing bad manners
Inflection edit
| Inflection of onhebbelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onhebbelijk | |||
| inflected | onhebbelijke | |||
| comparative | onhebbelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onhebbelijk | onhebbelijker | het onhebbelijkst het onhebbelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onhebbelijke | onhebbelijkere | onhebbelijkste |
| n. sing. | onhebbelijk | onhebbelijker | onhebbelijkste | |
| plural | onhebbelijke | onhebbelijkere | onhebbelijkste | |
| definite | onhebbelijke | onhebbelijkere | onhebbelijkste | |
| partitive | onhebbelijks | onhebbelijkers | — | |
Descendants edit
- Petjo: onhèbl'k, onhebbelijk