onmogelijk
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
onmogelijk (comparative onmogelijker, superlative onmogelijkst)
Inflection edit
| Inflection of onmogelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onmogelijk | |||
| inflected | onmogelijke | |||
| comparative | onmogelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onmogelijk | onmogelijker | het onmogelijkst het onmogelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onmogelijke | onmogelijkere | onmogelijkste |
| n. sing. | onmogelijk | onmogelijker | onmogelijkste | |
| plural | onmogelijke | onmogelijkere | onmogelijkste | |
| definite | onmogelijke | onmogelijkere | onmogelijkste | |
| partitive | onmogelijks | onmogelijkers | — | |
Derived terms edit
Descendants edit
- Negerhollands: onmogelik, onmoogelik, onmooglig
- Afrikaans: onmoontlik