opłotek

Polish

Etymology

Univerbation of o +‎ płot + -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈpwɔ.tɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtɛk
• Syllabification: o‧pło‧tek

Noun

opłotek m inan (related adjective opłotkowy)

1. (chiefly in the plural) primitive fencing, usually made of wooden poles or brushwood fixed to wooden stakes

   Hypernyms: ogrodzenie, płotek

2. (chiefly in the plural) lane (narrow passageway or road between fences)

   Hypernyms: droga, przejście

3. (chiefly in the plural, hunting) fenced area to which predators are lured
4. (chiefly in the plural, figurative, literary) hurdles, obstacles

   Synonym: ograniczenie

5. (chiefly in the plural, idiomatic) outskirts, periphery

   Synonym: obrzeże

Declension

Declension of opłotek

	singular	plural
nominative	opłotek	opłotki
genitive	opłotka	opłotków
dative	opłotkowi	opłotkom
accusative	opłotek	opłotki
instrumental	opłotkiem	opłotkami
locative	opłotku	opłotkach
vocative	opłotku	opłotki

Related terms

adjectives

• opłotny

 

nouns

• opłot

 

verbs

• opłocić pf
• opłotować pf
• opłotowywać impf

 

Further reading

• opłotek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opłotek in Polish dictionaries at PWN