opowiadawczość
Polish edit
Etymology edit
From opowiadawczy + -ość. First attested in 1877.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /ɔ.pɔ.vjaˈdaf.t͡ʂɔɕt͡ɕ/
- Rhymes: -aft͡ʂɔɕt͡ɕ
- Syllabification: o‧po‧wia‧daw‧czość
Noun edit
opowiadawczość f
- (rare) the quality of being like a short story
Declension edit
Declension of opowiadawczość
| singular | |
|---|---|
| nominative | opowiadawczość |
| genitive | opowiadawczości |
| dative | opowiadawczości |
| accusative | opowiadawczość |
| instrumental | opowiadawczością |
| locative | opowiadawczości |
| vocative | opowiadawczości |
Related terms edit
adjectives
nouns
verbs
- opowiedzieć pf, opowiadać impf
- powiedzieć pf, powiadać impf
References edit
Further reading edit
- “opowiadawczość”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
- opowiadawczość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego