opowiadaczka

See also: opowiadaczką

Polish

Etymology

From opowiadacz +‎ -ka. First attested in 1621.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.pɔ.vjaˈdat͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂka
• Syllabification: o‧po‧wia‧dacz‧ka

Noun

opowiadaczka f (male equivalent opowiadacz)

1. female equivalent of opowiadacz (“announcer; narrator; teller”) (one who makes something known or tells about something)

Declension

Declension of opowiadaczka

	singular	plural
nominative	opowiadaczka	opowiadaczki
genitive	opowiadaczki	opowiadaczek
dative	opowiadaczce	opowiadaczkom
accusative	opowiadaczkę	opowiadaczki
instrumental	opowiadaczką	opowiadaczkami
locative	opowiadaczce	opowiadaczkach
vocative	opowiadaczko	opowiadaczki

Related terms

adjectives

• opowiadaniowy
• opowiadawczy
• opowieściowy

 

nouns

• opowiadanie
• opowiadanko
• opowiadawczość
• opowiastka
• opowiedacielka
• opowiedź
• opowieść

 

verbs

• opowiedzieć pf, opowiadać impf
• powiedzieć pf, powiadać impf

 

Further reading

• opowiadaczka in Polish dictionaries at PWN
• Grzegorz Knapski (1644) “opowiadaczka”, in Thesavri Polonolatinograeci Gregorii Cnapii‎^[1] (in Polish), Cracoviae: Sumptu & Typis Francisci Caesarij
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiadaczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 809
• opowiadaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego