opowiadacz

Polish

Alternative forms

• opowiedacz (Middle Polish)

Etymology

From opowiadać +‎ -acz. First attested in 1561.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.pɔˈvja.dat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: o‧po‧wia‧dacz

Noun

opowiadacz m pers (female equivalent opowiadaczka)

1. announcer; narrator; teller (one who makes something known or tells about something)

Declension

Declension of opowiadacz

	singular	plural
nominative	opowiadacz	opowiadacze
genitive	opowiadacza	opowiadaczy
dative	opowiadaczowi	opowiadaczom
accusative	opowiadacza	opowiadaczy
instrumental	opowiadaczem	opowiadaczami
locative	opowiadaczu	opowiadaczach
vocative	opowiadaczu	opowiadacze

Related terms

adjectives

• opowiadaniowy
• opowiadawczy
• opowieściowy

 

nouns

• opowiadanie
• opowiadanko
• opowiadawczość
• opowiastka
• opowiedacielka
• opowiedź
• opowieść

 

verbs

• opowiedzieć pf, opowiadać impf
• powiedzieć pf, powiadać impf

 

Further reading

• opowiadacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opowiadacz in Polish dictionaries at PWN
• Magdalena Majdak (26.07.2012) “OPOWIADACZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “opowiadacz”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “opowiadacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “opowiadacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 809
• opowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego