opowiedacielka
Polish
editEtymology
editFrom *opowiedaciel + -ka, from opowiedać + -ciel. First attested in 1572.[1]
Pronunciation
edit- (Middle Polish) IPA(key): /ɔpɔvjɛdaˈt͡ɕɛlka/
Noun
editopowiedacielka f
- (Middle Polish) Synonym of opowiadaczka
Declension
editAttested forms of *opowiedacielka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | — |
| genitive | — | — |
| dative | — | opowiedacielkåm |
| accusative | — | — |
| instrumental | — | — |
| locative | — | — |
| vocative | — | — |
Related terms
editadjectives
nouns
verbs
- opowiedzieć pf, opowiadać impf
- powiedzieć pf, powiadać impf
References
edit- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiedacielka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
edit- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “opowiadacielka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “opowiadacielka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “opowiadacielka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 809