ortam

Latin

Participle

ortam

1. accusative feminine singular of ortus

---

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [oɾtam]
• Hyphenation: or‧tam

Noun

ortam

1. first-person singular possessive of orta

Noun

ortam (definite accusative ortamı, plural ortamlar)

1. ambient
2. atmosphere
3. environment
4. vibe
5. medium
6. occasion
7. stage
8. (computing) context

Declension

Inflection
Nominative	ortam
Definite accusative	ortamı
	Singular	Plural
Nominative	ortam	ortamlar
Definite accusative	ortamı	ortamları
Dative	ortama	ortamlara
Locative	ortamda	ortamlarda
Ablative	ortamdan	ortamlardan
Genitive	ortamın	ortamların
Possessive forms Singular Plural 1st singular ortamım ortamlarım 2nd singular ortamın ortamların 3rd singular ortamı ortamları 1st plural ortamımız ortamlarımız 2nd plural ortamınız ortamlarınız 3rd plural ortamları ortamları
Predicative forms Singular Plural 1st singular ortamım ortamlarım 2nd singular ortamsın ortamlarsın 3rd singular ortam ortamdır ortamlar ortamlardır 1st plural ortamız ortamlarız 2nd plural ortamsınız ortamlarsınız 3rd plural ortamlar ortamlardır