osamotniać

Polish

Etymology

From osamotnić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.saˈmɔt.ɲat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtɲat͡ɕ
• Syllabification: o‧sa‧mot‧niać

Verb

osamotniać impf (perfective osamotnić)

1. (transitive) to abandon, to desert, to forsake

Conjugation

Conjugation of osamotniać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osamotniać
present tense	1st	osamotniam			osamotniamy
	2nd	osamotniasz			osamotniacie
	3rd	osamotnia			osamotniają
	impersonal	osamotnia się
past tense	1st	osamotniałem, -(e)m osamotniał	osamotniałam, -(e)m osamotniała	osamotniałom, -(e)m osamotniało	osamotnialiśmy, -(e)śmy osamotniali	osamotniałyśmy, -(e)śmy osamotniały
	2nd	osamotniałeś, -(e)ś osamotniał	osamotniałaś, -(e)ś osamotniała	osamotniałoś, -(e)ś osamotniało	osamotnialiście, -(e)ście osamotniali	osamotniałyście, -(e)ście osamotniały
	3rd	osamotniał	osamotniała	osamotniało	osamotniali	osamotniały
	impersonal	osamotniano
future tense	1st	będę osamotniał, będę osamotniać	będę osamotniała, będę osamotniać	będę osamotniało, będę osamotniać	będziemy osamotniali, będziemy osamotniać	będziemy osamotniały, będziemy osamotniać
	2nd	będziesz osamotniał, będziesz osamotniać	będziesz osamotniała, będziesz osamotniać	będziesz osamotniało, będziesz osamotniać	będziecie osamotniali, będziecie osamotniać	będziecie osamotniały, będziecie osamotniać
	3rd	będzie osamotniał, będzie osamotniać	będzie osamotniała, będzie osamotniać	będzie osamotniało, będzie osamotniać	będą osamotniali, będą osamotniać	będą osamotniały, będą osamotniać
	impersonal	będzie osamotniać się
conditional	1st	osamotniałbym, bym osamotniał	osamotniałabym, bym osamotniała	osamotniałobym, bym osamotniało	osamotnialibyśmy, byśmy osamotniali	osamotniałybyśmy, byśmy osamotniały
	2nd	osamotniałbyś, byś osamotniał	osamotniałabyś, byś osamotniała	osamotniałobyś, byś osamotniało	osamotnialibyście, byście osamotniali	osamotniałybyście, byście osamotniały
	3rd	osamotniałby, by osamotniał	osamotniałaby, by osamotniała	osamotniałoby, by osamotniało	osamotnialiby, by osamotniali	osamotniałyby, by osamotniały
	impersonal	osamotniano by
imperative	1st	niech osamotniam			osamotniajmy
	2nd	osamotniaj			osamotniajcie
	3rd	niech osamotnia			niech osamotniają
active adjectival participle		osamotniający	osamotniająca	osamotniające	osamotniający	osamotniające
passive adjectival participle		osamotniany	osamotniana	osamotniane	osamotniani	osamotniane
contemporary adverbial participle		osamotniając
verbal noun		osamotnianie

Related terms

noun

• osamotnienie

 

Further reading

• osamotniać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osamotniać in Polish dictionaries at PWN