otoczenie

Polish

Etymology

From otoczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.tɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧to‧cze‧nie

Noun

otoczenie n

1. verbal noun of otoczyć
2. ambiance, environment, surroundings
3. (mathematics) neighbourhood

Declension

Declension of otoczenie

	singular
nominative	otoczenie
genitive	otoczenia
dative	otoczeniu
accusative	otoczenie
instrumental	otoczeniem
locative	otoczeniu
vocative	otoczenie

Further reading

• otoczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• otoczenie in Polish dictionaries at PWN