overmoedig
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch overmoedich. Equivalent to overmoed + -ig.
Pronunciation edit
Adjective edit
overmoedig (comparative overmoediger, superlative overmoedigst)
- overconfident, too courageous or brave, reckless
Inflection edit
| Inflection of overmoedig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | overmoedig | |||
| inflected | overmoedige | |||
| comparative | overmoediger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | overmoedig | overmoediger | het overmoedigst het overmoedigste | |
| indefinite | m./f. sing. | overmoedige | overmoedigere | overmoedigste |
| n. sing. | overmoedig | overmoediger | overmoedigste | |
| plural | overmoedige | overmoedigere | overmoedigste | |
| definite | overmoedige | overmoedigere | overmoedigste | |
| partitive | overmoedigs | overmoedigers | — | |
Related terms edit
Descendants edit
- Afrikaans: oormoedig