Polish edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *pojiti.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpɔ.it͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: po‧ić

Verb edit

poić impf

  1. (transitive) to water (to provide (animals) with water)

Conjugation edit

Conjugation of poić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poić
present tense 1st poję poimy
2nd poisz poicie
3rd poi poją
impersonal poi się
past tense 1st poiłem,
-(e)m poił
poiłam,
-(e)m poiła
poiłom,
-(e)m poiło
poiliśmy,
-(e)śmy poili
poiłyśmy,
-(e)śmy poiły
2nd poiłeś,
-(e)ś poił
poiłaś,
-(e)ś poiła
poiłoś,
-(e)ś poiło
poiliście,
-(e)ście poili
poiłyście,
-(e)ście poiły
3rd poił poiła poiło poili poiły
impersonal pojono
future tense 1st będę poił,
będę poić
będę poiła,
będę poić
będę poiło,
będę poić
będziemy poili,
będziemy poić
będziemy poiły,
będziemy poić
2nd będziesz poił,
będziesz poić
będziesz poiła,
będziesz poić
będziesz poiło,
będziesz poić
będziecie poili,
będziecie poić
będziecie poiły,
będziecie poić
3rd będzie poił,
będzie poić
będzie poiła,
będzie poić
będzie poiło,
będzie poić
będą poili,
będą poić
będą poiły,
będą poić
impersonal będzie poić się
conditional 1st poiłbym,
bym poił
poiłabym,
bym poiła
poiłobym,
bym poiło
poilibyśmy,
byśmy poili
poiłybyśmy,
byśmy poiły
2nd poiłbyś,
byś poił
poiłabyś,
byś poiła
poiłobyś,
byś poiło
poilibyście,
byście poili
poiłybyście,
byście poiły
3rd poiłby,
by poił
poiłaby,
by poiła
poiłoby,
by poiło
poiliby,
by poili
poiłyby,
by poiły
impersonal pojono by
imperative 1st niech poję pójmy
2nd pój pójcie
3rd niech poi niech poją
active adjectival participle pojący pojąca pojące pojący pojące
passive adjectival participle pojony pojona pojone pojeni pojone
contemporary adverbial participle pojąc
verbal noun pojenie

Derived terms edit

verbs

Further reading edit

  • poić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poić in Polish dictionaries at PWN