polecenie
Polish
editPronunciation
editEtymology 1
editNoun
editpolecenie n
- (uncountable) verbal noun of polecić
- (countable) prescription, order, instruction, bidding, mandate
- (countable) commendation, recommendation
Declension
editDeclension of polecenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | polecenie | polecenia |
genitive | polecenia | poleceń |
dative | poleceniu | poleceniom |
accusative | polecenie | polecenia |
instrumental | poleceniem | poleceniami |
locative | poleceniu | poleceniach |
vocative | polecenie | polecenia |
Related terms
editEtymology 2
editNoun
editpolecenie n
Declension
editDeclension of polecenie
singular | |
---|---|
nominative | polecenie |
genitive | polecenia |
dative | poleceniu |
accusative | polecenie |
instrumental | poleceniem |
locative | poleceniu |
vocative | polecenie |