polecić

Polish

Etymology

From po- +‎ Proto-Slavic *lětěti, from *lětь.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlɛ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: po‧le‧cić

Verb

polecić pf (imperfective polecać)

1. (transitive) to order, to instruct, to prescribe
2. (transitive) to recommend
3. (transitive) to commend, to entrust

   Synonym: powierzyć

4. (reflexive with się) to commend oneself

Conjugation

Conjugation of polecić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		polecić
future tense	1st	polecę			polecimy
	2nd	polecisz			polecicie
	3rd	poleci			polecą
	impersonal	poleci się
past tense	1st	poleciłem, -(e)m polecił	poleciłam, -(e)m poleciła	poleciłom, -(e)m poleciło	poleciliśmy, -(e)śmy polecili	poleciłyśmy, -(e)śmy poleciły
	2nd	poleciłeś, -(e)ś polecił	poleciłaś, -(e)ś poleciła	poleciłoś, -(e)ś poleciło	poleciliście, -(e)ście polecili	poleciłyście, -(e)ście poleciły
	3rd	polecił	poleciła	poleciło	polecili	poleciły
	impersonal	polecono
conditional	1st	poleciłbym, bym polecił	poleciłabym, bym poleciła	poleciłobym, bym poleciło	polecilibyśmy, byśmy polecili	poleciłybyśmy, byśmy poleciły
	2nd	poleciłbyś, byś polecił	poleciłabyś, byś poleciła	poleciłobyś, byś poleciło	polecilibyście, byście polecili	poleciłybyście, byście poleciły
	3rd	poleciłby, by polecił	poleciłaby, by poleciła	poleciłoby, by poleciło	poleciliby, by polecili	poleciłyby, by poleciły
	impersonal	polecono by
imperative	1st	niech polecę			polećmy
	2nd	poleć			polećcie
	3rd	niech poleci			niech polecą
passive adjectival participle		polecony	polecona	polecone	poleceni	polecone
anterior adverbial participle		poleciwszy
verbal noun		polecenie

Derived terms

noun

• polecenie

 

Related terms

verbs

• zalecać impf
• zalecić pf
• zlecać impf
• zlecić pf

 

Further reading

• polecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polecić in Polish dictionaries at PWN