pomówienie

Old Polish

Etymology

From pomówić +‎ -enie. First attested in 1404.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔmɔːvjɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔmovjɛɲe/

Noun

pomówienie n

1. verbal noun of pomówić (“making a verbal accusation made in court”)
   • 1895 [1404], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici‎^[1], volume X, page 141:

     Quidquid Johannes... et eius uxor legittima de dampno perceperit super simplicem eorum assercionem vlg. na pomowcze (pro pomowene) sine iuramento, hoc totum dampnum in me... redundabit et transibit

     [Quidquid Johannes... et eius uxor legittima de dampno perceperit super simplicem eorum assercionem vlg. na pomowi[eni]e sine iuramento, hoc totum dampnum in me... redundabit et transibit]

Related terms

nouns

• pomawianie
• pomowa
• pomówca

 

verbs

• mówić impf
• pomówić pf, pomawiać impf

 

Descendants

• Polish: pomówienie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pomówienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pomówienie. By surface analysis, pomówić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.muˈvjɛ.ɲɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔ.moˈvjɛ.ɲe/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧mó‧wie‧nie

Noun

pomówienie n

1. (uncountable) verbal noun of pomówić
2. (countable) defamation, libel (baseless accuasation) [with o (+ accusative) ‘of what’]

   Synonyms: kalumnia, obmówienie, oszczerstwo, posądzenie, zniesławienie

Declension

Declension of pomówienie

	singular	plural
nominative	pomówienie	pomówienia
genitive	pomówienia	pomówień
dative	pomówieniu	pomówieniom
accusative	pomówienie	pomówienia
instrumental	pomówieniem	pomówieniami
locative	pomówieniu	pomówieniach
vocative	pomówienie	pomówienia

Related terms

adjective

• pomowny

 

nouns

• pomowa
• pomowacz
• pomówisko
• pomówka

 

verbs

• mówić impf
• pomówić pf, pomawiać impf

 

Further reading

• pomówienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pomówienie in Polish dictionaries at PWN
• “POMÓWIENIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2019 May 9
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pomówienie”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pomówienie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pomówienie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 577
• pomówienie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego