pomiąć

Polish

Etymology

From po- +‎ miąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.mjɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: po‧miąć

Verb

pomiąć pf

1. (transitive) to crumple, to rumple, to wrinkle
2. (reflexive with się) to get crumpled, to get rumpled, to get wrinkled

Conjugation

Conjugation of pomiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pomiąć
future tense	1st	pomnę			pomniemy
	2nd	pomniesz			pomniecie
	3rd	pomnie			pomną
	impersonal	pomnie się
past tense	1st	pomiąłem, -(e)m pomiął	pomięłam, -(e)m pomięła	pomięłom, -(e)m pomięło	pomięliśmy, -(e)śmy pomięli	pomięłyśmy, -(e)śmy pomięły
	2nd	pomiąłeś, -(e)ś pomiął	pomięłaś, -(e)ś pomięła	pomięłoś, -(e)ś pomięło	pomięliście, -(e)ście pomięli	pomięłyście, -(e)ście pomięły
	3rd	pomiął	pomięła	pomięło	pomięli	pomięły
	impersonal	pomięto
conditional	1st	pomiąłbym, bym pomiął	pomięłabym, bym pomięła	pomięłobym, bym pomięło	pomięlibyśmy, byśmy pomięli	pomięłybyśmy, byśmy pomięły
	2nd	pomiąłbyś, byś pomiął	pomięłabyś, byś pomięła	pomięłobyś, byś pomięło	pomięlibyście, byście pomięli	pomięłybyście, byście pomięły
	3rd	pomiąłby, by pomiął	pomięłaby, by pomięła	pomięłoby, by pomięło	pomięliby, by pomięli	pomięłyby, by pomięły
	impersonal	pomięto by
imperative	1st	niech pomnę			pomnijmy
	2nd	pomnij			pomnijcie
	3rd	niech pomnie			niech pomną
passive adjectival participle		pomięty	pomięta	pomięte	pomięci	pomięte
anterior adverbial participle		pomiąwszy
verbal noun		pomięcie

Further reading

• pomiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pomiąć in Polish dictionaries at PWN