From po- + nowy + -ić.
- IPA(key): /pɔˈnɔ.vit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvit͡ɕ
- Syllabification: po‧no‧wić
ponowić pf (imperfective ponawiać)
- (transitive) to redo, to repeat, to retry
- (reflexive with się) to repeat oneself
Conjugation of ponowić pf
|
ponowić
|
ponowię
|
ponowimy
|
ponowisz
|
ponowicie
|
ponowi
|
ponowią
|
ponowi się
|
ponowiłem, -(e)m ponowił
|
ponowiłam, -(e)m ponowiła
|
ponowiłom, -(e)m ponowiło
|
ponowiliśmy, -(e)śmy ponowili
|
ponowiłyśmy, -(e)śmy ponowiły
|
ponowiłeś, -(e)ś ponowił
|
ponowiłaś, -(e)ś ponowiła
|
ponowiłoś, -(e)ś ponowiło
|
ponowiliście, -(e)ście ponowili
|
ponowiłyście, -(e)ście ponowiły
|
ponowił
|
ponowiła
|
ponowiło
|
ponowili
|
ponowiły
|
ponowiono
|
ponowiłbym, bym ponowił
|
ponowiłabym, bym ponowiła
|
ponowiłobym, bym ponowiło
|
ponowilibyśmy, byśmy ponowili
|
ponowiłybyśmy, byśmy ponowiły
|
ponowiłbyś, byś ponowił
|
ponowiłabyś, byś ponowiła
|
ponowiłobyś, byś ponowiło
|
ponowilibyście, byście ponowili
|
ponowiłybyście, byście ponowiły
|
ponowiłby, by ponowił
|
ponowiłaby, by ponowiła
|
ponowiłoby, by ponowiło
|
ponowiliby, by ponowili
|
ponowiłyby, by ponowiły
|
ponowiono by
|
niech ponowię
|
ponówmy
|
ponów
|
ponówcie
|
niech ponowi
|
niech ponowią
|
ponowiony
|
ponowiona
|
ponowione
|
ponowieni
|
ponowione
|
ponowiwszy
|
ponowienie
|
- ponowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ponowić in Polish dictionaries at PWN